Spanje trip dag 10

Flink gekleurd door de zon en vooral de wind gisteren hebben we ons vanmorgen goed ingesmeerd en zijn op pad gegaan. Wat ons te wachten stond wisten we niet helemaal. We hadden wat ingelezen, maar het is toch altijd afwachten. Zou het te doen zijn met camper? Was er een route? Smalle wegen? Waar was de ingang? Nergens duidelijk te bekennen op de kaarten, maar toch na wat studeren lukte het. En ja hoor prima voor elkaar. 

Een ronde van 34 km waar je de meeste mooie dingen tegen zou komen. Eerst naar een informatiepunt, die ons vertelde over de route en voorzag van een kaart en toen op weg. Drie uur lang rond gereden over een onverharde weg. Ik aan het stuur met een snelheid van 15 km per uur en Peter gewapend met camera en verschillende lenzen. Overal mochten we stoppen en foto’s maken. Maar niet van de wegen af. Want het hele gebied is zeer kwetsbaar. En dat was voelbaar en zichtbaar. Tijdloos en tegelijkertijd tijdelijk. Sommige stukken waren onverwoestbaar en andere stukken bijna zacht zand. Het landschap zou zomaar over 50 jaar verdwenen kunnen zijn. Een semi woestijn met prachtige bloemen maar geen bomen. We hebben er letterlijk één gezien. Met een beetje water af en toe en uitgesleten dieptes. We zijn diep onder de indruk, zijn vaak gestopt voor foto’s, hebben geluisterd naar de stilte en hebben ons klein gevoeld in dit prachtige landschap. 

Ooit decor voor Game of Thrones en James Bond. Maar nu Unesco beschermd gebied. Een parel in Europa.